Choroba Parkinsona charakteryzuje się obniżoną produkcję dopaminy, substancji chemicznej w mózgu, który promuje skoordynowaną kontrolę ruchów ciała. Rozpoznanie choroby Parkinsona opiera się głównie na klinicznej, lub fizycznej, badania objawów pacjenta.

Fakty

Według Narodowego Instytutu Chorób Neurologicznych i udaru mózgu, choroby Parkinsona jest wyzwalane przez śmierć lub upośledzenie komórek produkujących dopaminę w obszarze mózgu zwanym istotą czarną. Z kolei zmniejszony podaż dopaminy powoduje nieprawidłowe wzorce reakcji nerwowych w mózgu (patrz odnośnik 1).

Badanie kliniczne

Lekarze zazwyczaj zdiagnozować Parkinsona pośrednictwem wywiadu i pełnego badania funkcji neurologicznych pacjenta. Ta procedura kliniczna obejmuje ocenę zdolności do chodzenia, odczuwania zmian środowiskowych i wykonywania zadań, które wymagają koordynacji ciała (patrz odniesienia 1, 2 i 3) pacjenta.

Wyniki kliniczne

Trzy klasyczne objawy Parkinsona sztywność mięśni są spowolnione ruchy i drżenia. Zgodnie z Mayo Clinic, szanse na Parkinsona wzrost diagnozy Jeśli dwa z tych trzech objawów klinicznych są obecne (patrz Literatura 2).

Dodatkowe czynniki kliniczne

Dodatkowe czynniki kliniczne choroby Parkinsona obejmują objawy pojawiają się jedynie na jednej stronie korpusu oraz drżenia, które są najbardziej widoczne gdy pacjent znajduje się w spoczynku (patrz odnośnik 2).

Rozważania

Prawda Parkinsona może być trudna do odróżnienia od innych zespołów. Dodatkowe badania mogą być potrzebne przed diagnozą (patrz odnośnik 1).